فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

صبا ز منزل جانان گذر دریغ مدار
وز او به عاشق بی‌دل خبر دریغ مدار

به شکر آن که شکفتی به کام بخت‌ای گل
نسیم وصل ز مرغ سحر دریغ مدار

حریف عشق تو بودم چو ماه نو بودی
کنون که ماه تمامی نظر دریغ مدار

جهان و هر چه در او هست سهل و مختصر است
ز اهل معرفت این مختصر دریغ مدار

کنون که چشمه قند است لعل نوشینت
سخن بگوی و ز طوطی شکر دریغ مدار

مکارم تو به آفاق می‌برد شاعر
از او وظیفه و زاد سفر دریغ مدار

چو ذکر خیر طلب می‌کنی سخن این است
که در بهای سخن سیم و زر دریغ مدار

غبار غم برود حال خوش شود حافظ
تو آب دیده از این رهگذر دریغ مدار

شرح لغت: غبار غم:گرد اندوه 

تفسیر عرفانی:‌

۱- دنیا زیباتر از آنست که شما تصورش را می‌کنی. اگر چه سختی و رنج را تحمل کرده اید، ولی بالاخره بر اثر صبر، نوبت پیروزی شماست. چون انسانی هستید که خیر مردم را می‌خواهید. مسلماً لطف خداوند شامل حال شما شده و می‌شود. جای نگرانی نمی‌باشد.

۲- اگر چه دنیا محل گذر است، ولی نیکی و خوبی در آن پایدار می‌ماند. افرادی مانند شما که دارای قلبی پاک هستند، همیشه موفقند. اگر این کامیابی بر اثر رنج بدست آید، پس صداقت، تلاش، پشتکار و سرعت عمل را از دست نده تا بر رقیبان پیروز شوید.

تعبیر غزل:

اکنون که از روزگار سختی به راحتی رسیده‌ای زندگی گذشته و دوستان قدیمت را فراموش مکن و از آن‌ها دستگیری نما و در پرداخت بهای تجربه‌های با ارزش و ماندگار دریغ مکن تا موفقیتهایت روز به روز افزون گردد و به اوج سعادت و خوشی برسی.

• نویسنده : یزدفردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا